معمولا قیمت های صندل لویی ویتون مناسب هستند و برای ساحلی، استخری یا رختکن مناسب هستند.
صندل یونانی و سالنتو (ایتالیا)، کفی (معمولاً صاف یا کم) که با تسمه‌های درهم به هم چسبیده به پا متصل می‌شود که از انگشتان پا و کف پا عبور می‌کند و به دور مچ پا بسته می‌شود.
یک سبک مشابه گاهی اوقات صندل گلادیاتور نامیده می شود.
صندل پاشنه بلند ، نوعی صندل با پاشنه بلند. آنها به پوشنده این امکان را می دهند که کفشی باز داشته باشد در حالی که بسته به سبک صندل، کمتر رسمی یا رسمی تر است.
صندل های کوهنوردی و کوهنوردی برای پیاده روی یا پیاده روی در آب و هوای گرم و گرمسیری طراحی شده اند، معمولاً از زیره لاستیکی مقاوم، مناسب برای هر زمین و کفی نرم تر EVA یا Super EVA فوم استفاده می کنند.
این صندل ها معمولاً به گونه ای شکل می گیرند که از کانتور قوس پا پشتیبانی می کنند. تسمه ها معمولا از پلی استر یا بافته های نایلونی برای خشک شدن سریع پس از قرار گرفتن در معرض آب و به حداقل رساندن تعریق ساخته می شوند.
همچنین برای بسیاری از ورزش‌ها و فعالیت‌های ماجراجویی دیگر که در آن خشک شدن سریع و کاهش تعریق مورد نیاز است، از جمله رفتینگ، مسافرت، پاراگلایدر، چتربازی مناسب است.
صندل هوشی مین یکی از نام‌های کفش‌های خانگی یا صنعتی است که کف آن از لاستیک قدیمی خودرو بریده شده و بند آن از یک لوله داخلی بریده شده است.
آنها که در بسیاری از کشورها ساخته و پوشیده شدند، در ایالات متحده بیشتر به عنوان پوشیده شده توسط مردم روستایی هندوچین در طول جنگ ویتنام شناخته شدند که منجر به این نام شد.
Huarache ، یک صندل مکزیکی، با کفی ساخته شده از آج لاستیک، یا huarache (کفش دویدن) ، یک صندل تخت که توسط دوندگان مینیمال استفاده می شود.
صندل های ژله ای یا کفش های ژله ای در اصل نسخه ای از صندل کلاسیک ماهیگیر بود که از پلاستیک PVC ساخته شده بود. آنها در سال 1946 توسط ژان دوفانت فرانسوی در پاسخ به کمبود چرم پس از جنگ اختراع شدند.
طرح‌های بعدی دارای پلاستیک نرم شفاف با رنگ‌های روشن بودند. از این رو نام بعدی صندل یا ژله ژله ای است. اخیراً طیف وسیعی از سبک ها در این ماده تولید شده است.
عمدتاً برای زنان و دختران، اما طرح کلاسیک یونیسکس همچنان محبوب است.
