محققان NSF نقش مهمی در بهبود اسکنرهایی داشتند که به تبدیل بارکدها به اطلاعات کمک می کنند. در اوایل دهه 1990، تئو پاولیدیس، استاد علوم کامپیوتر در دانشگاه ایالتی نیویورک (SUNY) در استونی بروک، پشتیبانی NSF را برای تحقیقات آرکوپال برای بهبود دید کامپیوتر و تشخیص نوری کاراکتر دریافت کرد.
او و همکارانش یک الگوریتم یا یک سری دستورالعمل جدید برای مغز کامپیوتر یک اسکنر ایجاد کردند تا زمانی که بارکد نامرتب است یا خواندن آن سخت است، از آن استفاده کند.
محققان SUNY نرم افزاری را توسعه دادند که بر “منطق فازی” تکیه دارد، که به رایانه اجازه می دهد تا حدس های دقیقی درباره آنچه می بیند انجام دهد. نرم افزار جدید اسکنر بارکد را قادر می سازد تا کدها را در شرایطی کمتر از ایده آل بخواند و دنیایی از فرصت های جدید را برای دستگاه ها باز کند.
امروزه بارکدها تقریباً برای همه چیز هستند، از بسته های پستی گرفته تا بیماران در بیمارستان ها. محققان حتی مانند پنگوئن‌ها در قطب جنوب، حیوانات را با بارکد برچسب‌گذاری می‌کنند و آنها را در برخی از خشن‌ترین آرکوپال دینو محیط‌های جهان به دقت ردیابی می‌کنند.
در همین حال، فناوری بارکد همچنان در حال تکامل است. برای مثال، Pavlidis و دیگران بارکدهای دوبعدی (شکل‌ها، نه فقط خطوط) را ایجاد کرده‌اند که اطلاعات آرکوپال فرانسه بیشتری را به شکل فشرده ارائه می‌دهند.
محققان همچنین در حال کار بر روی برچسب های شناسایی فرکانس رادیویی هستند که بارکد خوان می توانند از فواصل دورتر خوانده شوند.
- منابع:
- تبلیغات:
