مقایسه محتوای کلر و غلظت هیپوکلریت سدیم در سفید کننده های مختلف در این کلاس کاربردی
اگر بوی وایتکس وارد ریه شود چه کنیم ؟ در این آزمایش، دانش‌آموزان پراکسید هیدروژن اضافی را به نمونه‌های اندازه‌گیری شده سفیدکننده خانگی اضافه می‌کنند و حجم اکسیژن تولید شده را جمع‌آوری و اندازه‌گیری می‌کنند.
سپس از این داده ها برای مقایسه محتوای کلر سفید کننده های مختلف و محاسبه غلظت کلرات سدیم (I) (هیپوکلریت سدیم) استفاده می کنند.
این آزمایش می تواند تشخیص طلا با وایتکس به صورت نمایشی و همچنین کلاسی عملی (با دانش آموزان مناسب) انجام شود.
دانش آموزان جوان تر می توانند غلظت نسبی یا “ارزش” سفید کننده های مختلف را مقایسه کنند. دانش‌آموزان متوسط می‌توانند غلظت را تعیین کرده و واکنش‌های ردوکس و نیم معادلات را اصلاح کنند.
دانش‌آموزان پیشرفته می‌توانند از اعداد اکسیداسیون برای متعادل کردن معادلات استفاده کنند، پتانسیل‌های الکترود را برای واکنش‌ها در نظر بگیرند و همچنین رفتار پراکسید هیدروژن را به‌عنوان یک عامل کاهنده ببینند.
چند سفید کننده تجاری حساسیت به وایتکس در ظروف خود، با قیمت، می توانند در یک سینی مناسب قرار داده شوند، هر کدام دارای یک سرنگ 10 سانتی متر مکعب و یک لیوان 250 سانتی متر مکعب هر دو دارای برچسب که می توان نمونه های کوچکی از سفید کننده را در آن قرار داد.
دانش‌آموزان می‌توانند 5 سانتی‌متر مکعب از هر سفیدکننده را در فلاسک کناری خود برای هر آزمایش اندازه‌گیری کنند. نمونه های کوچکی از محلول پراکسید هیدروژن را می توان در یک بشر 100 سانتی متر مکعبی جمع آوری کرد.
دانش آموزان نباید برای درمان خانگی استنشاق گاز جوهر نمک و وایتکس به محلول های اسید دسترسی داشته باشند. سفید کننده ها در تماس با اسیدها گاز سمی کلر را آزاد می کنند.
بسته به دستگاه مورد استفاده و تعداد سفید کننده های مورد بررسی، عملی می تواند در 15-45 دقیقه تکمیل شود.
- منابع:
- تبلیغات:
