اغلبا لباس عروس رشت طراحان بسیار حرفه ایی دارد و رشت یکی از شهر های جاذبه گردی زیبا می باشد.
در اوایل قرن بیست و یکم بسیاری از لباس‌های عروسی در بازار بدون آستین و بدون بند هستند.
عروس های دیگر مدل هایی با آستین، یقه های بلندتر و پشت پوشیده را ترجیح می دهند.
بسیاری از لباس‌های عروسی در چین ، هند ( ساری عروسی )، پاکستان ( شلوار قمیز یا لنگگا با گلدوزی‌های سنگین ) قرمز هستند. رنگ سنتی نشان دهنده خوش شانسی و خوشبختی است.
لباس عروسی ویتنام (به شکل سنتی áo tấc Ao dai باستانی ) آبی، آبی تیره بود.
امروزه بسیاری از خانم ها به جز قرمز رنگ های دیگری را انتخاب می کنند. در عروسی های چینی مدرن، عروس ممکن است لباس های غربی را با هر رنگی انتخاب کند و برای مراسم چای عروسی یک لباس سنتی بپوشد .
لباس عروس سنتی چینی به سبک سلسله چینگ با تاج ققنوس (鳳冠) که هنوز در عروسی های مدرن تایوانی استفاده می شود.
در عروسی‌های مدرن تایوانی ، عروس معمولاً ابریشم قرمز (به پیروی از سنت چینی) یا سفید (غربی‌تر) را برای لباس عروس انتخاب می‌کند، اما بیشتر آنها لباس سنتی قرمز را برای ضیافت عروسی رسمی خود می‌پوشند.
به طور سنتی، پدر عروس مسئول ضیافت عروسی استمیزبانی از طرف عروس و الکل (به طور خاص “xi-jiu” نامیده می شود، به طرز گیج کننده ای همان چیزی است که خود ضیافت عروسی نامیده می شود) در هر دو ضیافت مصرف می شود.
در حالی که خود عروسی اغلب بر اساس انتخاب های زوج انجام می شود، ضیافت های عروسی یک حرکت نمادین “تشکر” و قدردانی از کسانی است که عروس و داماد را بزرگ کرده اند .
(مانند پدربزرگ و مادربزرگ و عمو) و کسانی که همچنان در آنجا خواهند بود. برای کمک به عروس و داماد در آینده. بنابراین برای احترام به بزرگترها، ضیافت عروسی معمولاً به صورت رسمی و سنتی برگزار می شود.
ساری عروسی قرمز انتخاب لباس سنتی برای عروس در فرهنگ هند است. پارچه ساری نیز به طور سنتی ابریشم است. با گذشت زمان، گزینه های رنگ و انتخاب پارچه برای عروس هندی گسترش یافته است.
امروزه از پارچه هایی مانند کرپ، ژرژت، چارموز و ساتن استفاده می شود و رنگ ها به طلایی، صورتی، نارنجی، قهوه ای، قهوه ای و زرد نیز گسترش یافته است.
عروس های هندی در کشورهای غربی اغلب در مراسم عروسی ساری می پوشند و پس از آن به لباس سنتی هندی ( لنگا ، چولی و غیره) تغییر می کنند.
